Świętomarcińska gęś

przedwczorajszego św. marcina uczciliśmy gęsią, jednak ten wybór nie był podyktowany jedynie tradycją, po prostu lubimy to mięso. cieszę się, że staje się coraz popularniejsze, a dzięki tesco (reklamuję ich świadomie), kryterium ceny przestaje być kluczowe.
co jakiś czas jednak spotykam się z powątpiewaniem w gęsi, i za każdym razem powtarzam: mimo iż jedną z rzeczy, która rzuca się w oczy, gdy oglądamy gęś przed pieczeniem, są grudy tłuszczu, to mięso gęsi jest znacznie chudsze niż np. wieprzowe. w dodatku jest bogatsze od mięsa kurczaka w żelazo. bogate też jest w witaminy: A, E, B oraz minerały: potas, magnez, wspomniane żelazo i cynk. to mięso polecane jest rekonwalescentom, cukrzykom, a także chorym na alzheimera. także, jedzmy gęsi!

jeśli pierwszy raz chcesz upiec gęś, zacznij od podstaw - wystarczą: sól, pieprz i majeranek. Dokładnie natartą tą mieszanką gęś, pozostaw na kilka, kilkanaście godzin. ułóż ją w brytfance, wrzucając na dno wyrwany gęsi tłuszczyk. brytfankę wstaw do zimnego piekarnika i rozgrzej go do 200 st. C, następnie zmniejsz temperaturę do 160 st. C. czas pieczenia oblicz w zależności od wagi tuszki - na każdy kilogram 45 minut pieczenia + 1 godzina. po wyjęciu z piekarnika, przed krojeniem odstawić na 15 minut.

wczoraj słyszałam też o innej metodzie pieczenia - piekarnik z gęsią rozgrzewa się jak powyżej, a potem zmniejsza temperaturę do 90 st. C. tuszkę 2,5-3 kg piecze się 6 godzin. następnie owija z folię aluminiową i stawia w pionie, nogami do góry na jakieś 30 minut. po tym czasie gęś odwinąć i umieścić w piekarniku rozgrzanym do 200 st. na 15 minut - do zrumienia.

a jeśli jesteś już na etapie poszukiwań nowych smaków to polecam zestaw gęsich przepisów. a jako kolejny krok polecam próbę wyluzowania kości. trzeba przy tym więcej siły niż przy kaczce, czy kurczaku, ale satysfakcja przy jedzeniu nieziemska ;) na powyższym zdjęciu znajduje się właśnie pozbawiona kości tuszka faszerowana mięsem, pieczona razem z szalotkami.