Pizza zupełnie inaczej

Wczoraj dzieci zażyczyły sobie pizzę, to zrobiłem, co mam nie zrobić, skoro sam lubię, a da się w niej przemycić rzeczy których normalnie nie zjedzą.
Zrobiłem ciasto, sporo ciasta, takiego jak zawsze.

Ciasto:
Szczypta drożdży,
kubek wody,
pół łyżeczki soli,
łyżka cukru,
dwie szklanki mąki 550,
po zagnieceniu dodaję dwie łyżki oleju, bo wtedy ciasto jest fajnie chrupiące.

Ale z tej wczorajszej pizzy, na dzisiaj została w lodówce kulka ciasta, warzywa, sosy...
Zamiast zalegania na lodówczanych półkach należało się ich szybciutko pozbyć w smaczny sposób.

Z ciasta do którego dosypałem suszonych ziół: lubczyku, bazylii, mieszanki transylwańskiej, powstały paluchy.


Wstępnie uformowane, wrzucone na suchą patelnię na małym płomieniu, piekły się i rumieniły, by wystąpić jako chrupiący dodatek do...


A no właśnie, tutaj niespodzianka, do zupy-kremu z "pozostałości" po pizzy.

Zupa:
Wywar mięsny lub warzywny
z kapustą włoską,
porem,
marchewką,
pietruszką,
selerem,
kukurydzą z puszki,
pomidorkami koktajlowymi marynowanymi (z naszego letniego ogrodu),
sosem pomidorowym z czosnkiem i bazylią (także robiliśmy latem),
trzy ziemniaczki,
jedna cebula,
cebula marynowana aromatyzowana kurkami (przepis jest na blogu),
sól morska,
cukier,
pieprz,
gałka muszkatołowa.

Mikser, blender...
Do dekoracji miał być żółty ser, ale o nim zapomniałem w ferworze walki.


Powstała dekonstrukcja (modne słowo to używam) pizzy, która smakuje zupełnie inaczej, opróżnia lodówkę, dzieciaki zjadają bez marudzenia, bo nie widzą że pływa pietruszka, czy inny por.

Smaczne, zdrowe, ekologiczne, oszczędne, szybkie, ciekawe, kolorowe, niestandardowe, chrupkie, rozgrzewające, ... danie.
Polecam oszczędnym, nie lubiącym wyrzucać resztek gospodyniom i gospodarzom.
Można także nie robić z resztek... jeśli nie masz... ;)
Pozdrawiam.