Parowańce

Pampuchy, kluski, buchty na parze, kluchy na łachu czy parowańce. Każda nazwa inna, a znaczy to samo. Kluski, a dla mnie bułeczki - parowańce, wspaniałe, pachnące, mięciutkie, pyszne. Najlepsze jeszcze ciepłe maczane w śmietanie i cukrze. Takie robiła nam babcia Rózia, takie pamiętam z dzieciństwa i takie zrobiłam ja po raz pierwszy. Babcia zawsze nazywała je parowańcami. Nie zostawiła na nie przepisu, nie miała magicznego zeszytu. Moja mama też je czasem robi. Ja i brat uwielbialiśmy je. Po prostu. Nadal je uwielbiam. To jeden z tych smaków, do których mam wielki sentyment.

Cieszę się, że udało mi się je zrobić w mojej kuchni. Powstały one z myślą o akcji Gotujemy po Polsku pod patronatem serwisu zPierwszegoTloczenia.pl. Inspirowałam się przepisem z forum cincin, trochę go zmieniając.

Składniki:

*3,5 szklanki mąki
*1 szklanki ciepłego mleka
*5 dag drożdży
*2 łyżki oleju
*2 łyżki cukru
*szczypta soli

*1 jajko (dodałam od siebie)

Wykonanie:

Połaczyć wszystkie składniki. Wyrabiać ciasto, aż będzie odchodziło od ręki. Formować okrągłe bułeczki, zostawić do wyrośnięcia. W garnku do gotowania na parze zagotować wodę. Parować ok 8 min. Można także użyć dużego garnka, założyć na niego pieluszkę tetrową bądź gazę, związać wokoło i na gazie umieszczać parowańce. Moja babcia tak robiła. Pyszne są maczane w śmietanie i cukrze.

Smacznego:)