Babka "Pomarańczowa rewolucja"
Wpadła mi w łapy niewielka, 80-stronicowa książeczka wydana przez Newsweek w 2005 roku. „79 postaci, które odmieniły bieg dziejów”. Krótkie charakterystyki ludzi (choć nie tylko...) żyjących w XX wieku, którzy znacząco wpłynęli na to, jak świat wygląda obecnie. Od papieża, dyktatorów i polityków, poprzez artystów i naukowców, na Myszce Miki skończywszy. I choć w większości przypadków kwestia działań tych postaci jest bezdyskusyjna, tak w kilku przypadkach redaktorzy pozwolili sobie na małe dygresje i przewidywania co do przyszłości, oddając niektórym hołd „na wyrost”. Na przykład Wiktor Juszczenko, bohater słynnej „Pomarańczowej rewolucji” na Ukrainie. Nie trzeba było wiele czasu, by przekonać się, że facet zwyczajnie nie podołał. Nie sztuką był jednorazowy zryw społeczny, potrzeba było coś więcej. Pięć lat później historia zatoczyła koło, prezydentem Ukrainy został jego (wówczas tak znienawidzony) rywal, a on ze smętnym 4% poparciem wycofał się ze sceny politycznej, nie odmieniając „biegu dziejów” ani odrobinę.
Bywa i tak.
A wspominam o tym na zasadzie luźnych skojarzeń. Natrafiłam na interesujący przepis na babkę o wdzięcznej nazwie „Pomarańczowa rewolucja” i postanowiłam go wypróbować. Efekt? Strzał w dziesiątkę! Ciasto jest świetne: ekstremalnie pomarańczowe, bardzo aromatyczne, cudownie pachnące, wilgotne, wręcz mokre – bo nasączone sokiem pomarańczowym, a przy tym nie „gnieciuchowate”. Doskonałe na Wielkanoc. Na drugi dzień po upieczeniu jest tak samo dobre; a jak później – nie wiem, bo zostało zjedzone, ale myślę, że spokojnie przez kilka dni zachowa świeżość. Polecam!
BABKA „POMARAŃCZOWA REWOLUCJA”
120g miękkiego masła lub margaryny,
8 łyżek cukru,
1 torebka cukru wanilinowego,
4 jajka,
1,5 szklanki mąki,
2 łyżeczki proszku do pieczenia,
2 pomarańcze,
tłuszcz i bułka tarta do formy,
ok. 100g cukru pudru (na lukier)
Pomarańcze wyszorować, sparzyć wrzątkiem, wytrzeć do sucha i na drobnej tarce zetrzeć skórkę. W misce utrzeć masło lub margarynę, cukier, cukier wanilinowy i skórę z pomarańczy na puszystą masę. Jajka roztrzepać w kubeczku i cały czas miksując, stopniowo dodawać do masy. Mąkę wymieszać z proszkiem do pieczenia, wsypać do ciasta i wymieszać dokładnie łyżką.
Formę na babkę o pojemności 1 l natłuścić i wysypać bułką tartą. Rozłożyć w niej równomiernie ciasto. Piec w 180 stopniach przez 45 minut.
Z pomarańczy wycisnąć sok tak aby otrzymać ¾ szklanki płynu. Jeszcze ciepłe, nie wyjęte z formy ciasto ponakłuwać dość gęsto drewnianym patyczkiem i nasączyć sokiem z pomarańczy, zostawiając ok. 3 łyżki na lukier. Zostawić na kilkanaście minut do wyschnięcia i ostrożnie zdjąć formę.
Pozostały sok podgrzać i wymieszać z taką ilością cukru pudru, aby otrzymać dość gęsty lukier. Polać nim ostudzone ciasto.
Bywa i tak.
A wspominam o tym na zasadzie luźnych skojarzeń. Natrafiłam na interesujący przepis na babkę o wdzięcznej nazwie „Pomarańczowa rewolucja” i postanowiłam go wypróbować. Efekt? Strzał w dziesiątkę! Ciasto jest świetne: ekstremalnie pomarańczowe, bardzo aromatyczne, cudownie pachnące, wilgotne, wręcz mokre – bo nasączone sokiem pomarańczowym, a przy tym nie „gnieciuchowate”. Doskonałe na Wielkanoc. Na drugi dzień po upieczeniu jest tak samo dobre; a jak później – nie wiem, bo zostało zjedzone, ale myślę, że spokojnie przez kilka dni zachowa świeżość. Polecam!
BABKA „POMARAŃCZOWA REWOLUCJA”
120g miękkiego masła lub margaryny,
8 łyżek cukru,
1 torebka cukru wanilinowego,
4 jajka,
1,5 szklanki mąki,
2 łyżeczki proszku do pieczenia,
2 pomarańcze,
tłuszcz i bułka tarta do formy,
ok. 100g cukru pudru (na lukier)
Pomarańcze wyszorować, sparzyć wrzątkiem, wytrzeć do sucha i na drobnej tarce zetrzeć skórkę. W misce utrzeć masło lub margarynę, cukier, cukier wanilinowy i skórę z pomarańczy na puszystą masę. Jajka roztrzepać w kubeczku i cały czas miksując, stopniowo dodawać do masy. Mąkę wymieszać z proszkiem do pieczenia, wsypać do ciasta i wymieszać dokładnie łyżką.
Formę na babkę o pojemności 1 l natłuścić i wysypać bułką tartą. Rozłożyć w niej równomiernie ciasto. Piec w 180 stopniach przez 45 minut.
Z pomarańczy wycisnąć sok tak aby otrzymać ¾ szklanki płynu. Jeszcze ciepłe, nie wyjęte z formy ciasto ponakłuwać dość gęsto drewnianym patyczkiem i nasączyć sokiem z pomarańczy, zostawiając ok. 3 łyżki na lukier. Zostawić na kilkanaście minut do wyschnięcia i ostrożnie zdjąć formę.
Pozostały sok podgrzać i wymieszać z taką ilością cukru pudru, aby otrzymać dość gęsty lukier. Polać nim ostudzone ciasto.
