O sensie życia i zupie jagodowej
Kiedy w piątek sięgnęłam od niechcenia po Dziennik Bałtycki nawet nie przypuszczałam jak piękną historię będzie mi dane przeczytać. Otóż pewna mieszkanka Trójmiasta, Pani Helena Hryniewiecka-Nowakowska skończyła właśnie 101 lat. I nie byłoby w tym nic dziwnego (a może jednak? To w końcu nie lada osiągnięcie), gdyby nie fakt, że pozornie typowy w takich okolicznościach wywiad zamienił się w moich oczach w piękną historię o niezwykłej przyjemności jedzenia jako sensie życia. Lubię bezczelnie powtarzać, że ludzie traktujący jedzenie jedynie jako źródło niezbędnej energii, nie poszukujący nowych wrażeń smakowych są po prostu nieszczęśliwi. „Mogłabym spokojnie przerzucić się na pigułki zastępujące jedzenie, gdyby jakiś geniusz je w końcu wymyślił”- poinformowała mnie ostatnio przyjaciółka. W takich chwilach tylko wzdycham, bo tak bardzo nie chce mi się wdawać w dyskusję ile, według mnie, z życia traci. Wracając do Pani Heleny. Kto by pomyślał, że po przeżyciu ponad stu lat człowiek najlepiej wspomina chwile, gdy zajadał się matczyną poznańską gęsiną z pyzami gotowanymi na parze. Coś czuję, że podobnie będzie ze mną (oczywiście jeśli będzie mi dane tak długo cieszyć się życiem). Rozczula mnie, gdy Pani Helena dumnie przedstawia swoje współczesne odkrycia smakowe- ulubioną pizzę i kebab, czy nieśmiało przyznaje się do miłości do miętowych landrynek, które zajada nawet przed snem.
- Jest danie za którym Pani tęskni? - Najbardziej lubiłam zupę jagodową na mleku. Zajadałyśmy się tą zupą w dzieciństwie, razem z moją siostrą bliźniaczką.
Niech będzie więc zupa jagodowa na mleku. Idealna na pierwsze dni lata (w wersji na ciepło i na zimno), ze specjalną dedykacją dla Pani Heleny.
Zupa jagodowa na mleku -600g jagód (mogą być mrożone) - 2 łyżki cukru* - 4 goździki - pół łyżeczki cynamonu - 300ml mleka - 250g makaronu (ja użyłam małych gwiazdek)
- śmietanka 36% z dowolną ilością cukru:) - listek mięty
Do garnka wrzuć jagody, posyp cukrem i postaw na dużym ogniu. Gotuj przez kilka minut, co jakiś czas mieszając, aby puściły sok i zmiękły. Dodaj goździki i cynamon. W tym czasie ugotuj makaron zgodnie z instrukcją na opakowaniu (mój wymagał 4 minut gotowania) Przelej zupę do blendera (nie radzę używać ręcznego, zakładam wam, że nie chcecie skończyć zachlapani jagodami) i zmiksuj na gładką masę. Przelej z powrotem do garnka, podgrzej na małym ogniu i powoli dolej mleko. Wymieszaj. W oddzielnej miseczce połącz śmietanę z cukrem. Podawaj z makaronem, śmietanką i listkiem mięty.
Śliwka
*dla mnie ta zupa nie musi być bardzo słodka, wynagradzam to słodką śmietanką, ale ilość cukru można zawsze zwiększyć
