Śliżyki - litewskie ciasteczka makowe
W czasie długich rozmów z moją ciocią Ewą na tematy różne, bardzo często poruszamy te "jedzeniowe". Wychowałyśmy się w tym samym domu, lecz pewna różnica wieku spowodowała, że to co zapamiętałyśmy z domów rodzinnych bardzo się różni. W mojej pamięci jest mnóstwo rzeczy, które jak się okazało były już efektem wpływów gotowania mojej mamy, ciocia jako te tradycyjne, rodzinne zapamiętała dania robione przez jej mamę oraz jej babcię.
Prababcia Monika zmarła kiedy miałam 6 lat i tak naprawdę pamiętam dosłownie kilka rzeczy z nią związanych. Dla mojej cioci, babcia Monika była osobą, która gotowała, piekła i do domu wniosła mnóstwo tradycji przywiezionych z rodzinnych stron - pogranicza Białorusi i Litwy. W czasie naszych rozmów, ciocia kiedyś wspomniała o ciasteczkach, które babcia-prababcia piekła. Podawane były one z białym płynem - coś jakby mlekiem. Prababcia piekła ich duże ilości. Leżały potem z dużej wazie i można było je podjadać. Ponoć nigdy nie wspominano ich nazwy. Jakiś czas temu ciocia przez przypadek natrafiła w gazecie na zdjęcie bardzo podobnie wyglądających ciasteczek. Bardzo mnie zaciekawiło to i zaczęłam szukać czegoś więcej o tym specjale.
Śliżyki (Kūčiukai lub Šližikai) trafiły do nas z Litwy. Tam są one tam najważniejszą potrawą podczas kolacji wigilijnej. Tradycja ich pieczenia sięga dawnych czasów. Kiedyś miały wspomnieć dusze zmarłych, dlatego produkowało się je w dużych ilościach. Słowo kūčios czyli wigilia, zdecydowanie kojarzy się z oryginalną nazwą śliżyków, ale również kojarzy się z nazwą kutia - wiele starszych osób mówi właśnie "kucia".
Postne, małe, drożdżowe ciasteczka o lekko słodkawym smaku pieczone są na kilka dni przed wigilią i podawane z zupą z mleczka makowego (Aguonpienis su kučiukais). Przepisów na same ciasteczka jest wiele. W książce "Kuchnia polska regionalna..." znalazłam też przepis na zupę makową - Aguompień, której nazwa ewidentnie kojarzy się z oryginałem litewskim. W niektórych rejonach Litwy śliżyki podawane są wigilijnym kisielem.
Śliżyki wykorzystuje się do wróżby: garścią należy nabrać sobie ciasteczek. Parzysta liczba wróży szczęście...
Ten wpis niech będzie prezentem dla mojej cioci oraz wszystkich dzisiejszych imienniczek.
Śliżyki - Laura
SKŁADNIKI:
Zaczyn dodać do pozostałych składników, wyrobić gładkie ciasto i ponownie odstawić do wyrośnięcia (powinno podwoić objętość).
Porcje ciasta formować w cienkie wałeczki grubości palca wskazującego. Odcinać około centymetrowe ciasteczka, dość mocno obtaczać w mące i układać na blaszce wyłożonej papierem do pieczenia.
Piec 15-20 minut w temperaturze 180 stopni.
Prababcia Monika zmarła kiedy miałam 6 lat i tak naprawdę pamiętam dosłownie kilka rzeczy z nią związanych. Dla mojej cioci, babcia Monika była osobą, która gotowała, piekła i do domu wniosła mnóstwo tradycji przywiezionych z rodzinnych stron - pogranicza Białorusi i Litwy. W czasie naszych rozmów, ciocia kiedyś wspomniała o ciasteczkach, które babcia-prababcia piekła. Podawane były one z białym płynem - coś jakby mlekiem. Prababcia piekła ich duże ilości. Leżały potem z dużej wazie i można było je podjadać. Ponoć nigdy nie wspominano ich nazwy. Jakiś czas temu ciocia przez przypadek natrafiła w gazecie na zdjęcie bardzo podobnie wyglądających ciasteczek. Bardzo mnie zaciekawiło to i zaczęłam szukać czegoś więcej o tym specjale.
Śliżyki (Kūčiukai lub Šližikai) trafiły do nas z Litwy. Tam są one tam najważniejszą potrawą podczas kolacji wigilijnej. Tradycja ich pieczenia sięga dawnych czasów. Kiedyś miały wspomnieć dusze zmarłych, dlatego produkowało się je w dużych ilościach. Słowo kūčios czyli wigilia, zdecydowanie kojarzy się z oryginalną nazwą śliżyków, ale również kojarzy się z nazwą kutia - wiele starszych osób mówi właśnie "kucia".
Postne, małe, drożdżowe ciasteczka o lekko słodkawym smaku pieczone są na kilka dni przed wigilią i podawane z zupą z mleczka makowego (Aguonpienis su kučiukais). Przepisów na same ciasteczka jest wiele. W książce "Kuchnia polska regionalna..." znalazłam też przepis na zupę makową - Aguompień, której nazwa ewidentnie kojarzy się z oryginałem litewskim. W niektórych rejonach Litwy śliżyki podawane są wigilijnym kisielem.
Śliżyki wykorzystuje się do wróżby: garścią należy nabrać sobie ciasteczek. Parzysta liczba wróży szczęście...
Ten wpis niech będzie prezentem dla mojej cioci oraz wszystkich dzisiejszych imienniczek.
Śliżyki - Laura
SKŁADNIKI:
- 0,5 kg mąki
- szklanka ciepłego mleka (woda)
- 4 łyżki oleju
- szczypta soli
- 30 g drożdży
- szklanka suchego maku (moim zdaniem maku powinno być trochę mniej)
- 10 dkg cukru
- mąka do podsypania
Zaczyn dodać do pozostałych składników, wyrobić gładkie ciasto i ponownie odstawić do wyrośnięcia (powinno podwoić objętość).
Porcje ciasta formować w cienkie wałeczki grubości palca wskazującego. Odcinać około centymetrowe ciasteczka, dość mocno obtaczać w mące i układać na blaszce wyłożonej papierem do pieczenia.
Piec 15-20 minut w temperaturze 180 stopni.
