Schab z ziołowym farszem

Buraczki z wiśniami, które pokazywałam Wam kilka dni temu, podałam do pieczonego schabu faszerowanego ziołami. Przepis ten miałam podać już wtedy, ale pogoda nie sprzyja spędzaniu wolnego czasu przed komputerem ;)

Takie ziołowe nadzienie to idealna alternatywa dla osób, które nie przepadają za śliwkami czy morelami, którymi często faszeruje się schab. Tak przygotowana pieczeń jest nie tylko bardzo smaczna, ale i elegancka. Doskonale nada się zarówno na niedzielny, jak i uroczysty obiad.

Przy okazji po raz pierwszy użyłam tzw. soli zmiękczającej mięso. Zawiera ona papainę, naturalny enzym otrzymywany z owoców papai, która rozkłada białka, nadając mięsu miękkość i kruchość. Faktycznie, zauważyłam pewną różnicę i jestem z tego eksperymentu zadowolona. Upieczone mięso było miękkie – a jak wiadomo, schab dość łatwo się wysusza i z tą miękkością różnie bywa ;)


SCHAB PIECZONY Z ZIOŁOWYM FARSZEM
(5-6 porcji)
1,2kg schabu bez kości,
100ml czerwonego wytrawnego wina,
5 łyżek posiekanych ziół (natka pietruszki, bazylia, tymianek),
3 łyżki masła,
2 ząbki czosnku,
2 łyżki bułki tartej,
2 łyżki musztardy,
1 łyżeczka soli zmiękczającej mięso,
sól i pieprz, olej do obsmażenia

Poprzedniego dnia wieczorem schab umyć, osuszyć, posmarować musztardą i wstawić do lodówki na całą noc. Następnego dnia musztardę zetrzeć papierowym ręcznikiem i posypać solą zmiękczającą. Odstawić na godzinę.
Wąskim nożem zrobić w środku schabu (wzdłuż włókien) otwór.
Zioła utrzeć z miękkim masłem, czosnkiem i bułką tartą, doprawić solą i pieprzem. Cienkim drewnianym trzonkiem wepchnąć ten farsz w otwór w schabie, starając się równomiernie rozprowadzić go w całym tuneliku.
Następnie mięso zrumienić ze wszystkich stron na mocno rozgrzanym oleju. Przełożyć do żaroodpornego naczynia i podlać winem. Naczynie przykryć i piec 1,5 godziny w piekarniku nagrzanym do 180 stopni. Co jakiś czas podlewać schab sokami z dna naczynia.
Na 15 minut przed końcem pieczenia zdjąć pokrywkę lub folię aluminiową, żeby schab mógł się zrumienić.


(przepis z jednego ze starych numerów „Poradnika Domowego” z moimi zmianami)