Piernik staropolski – Etap I
„Stare polskie przysłowie mówi, że dawniej najlepszymi rzeczami w Polsce były : krakowska panna, warszawski trzewik, gdańska gorzałka i piernik toruński, który sławą i jakością dorównywał norymberskim, a faska z ciastem piernikowym często stanowiła część posagu polskich panien szlacheckich i mieszczańskich. Ciasta z dodatkiem miodu znali już dawni Słowianie, jednak dopiero pozyskanie przypraw korzennych i środków spulchniających zamieniło je w piernik. Przygotowanie ciasta piernikowego uważane było za prawdziwą sztukę, a receptura pilnie strzeżona.
Jeśli chcemy mieć taki staropolski piernik na świątecznym stole to ostatni dzwonek, aby przygotować ciasto. Musi ono bowiem dojrzewać w chłodnej piwnicy lub dolnej półce lodówki co najmniej 2 tygodnie. Jednak im dłużej tym lepiej. Pieczemy je 3-4 dni przed świętami. Ja od wielu lat korzystam z przepisu na taki właśnie piernik zamieszczonego w książce „W staropolskiej kuchni i przy polskim stole” autorstwa Mari Lemnis i Henryka Vitry.”
Piernik staropolski – Etap I
Składniki:
½ kg prawdziwego miodu
2 szklanki cukru
25dag masła lub smalcu ( ja daję pół na pół)
1kg mąki pszennej
3 jajka
3 łyżeczki sody oczyszczonej
½ szklanki mleka
½ łyżeczki soli
2-3 torebki przypraw korzennych do piernika ( daję mniej)
ewentualnie posiekane orzechy i smażona skórka pomarańczowa
Podgrzej w garnku miód, cukier i tłuszcz. Doprowadź do wrzenia i wystudź. Do letniej masy dodaj całe jajka, mąkę, przyprawę do piernika i sodę rozpuszczoną w zimnym mleku. Jeśli lubisz dodaj tez bakalie. Wymieszaj dokładnie wszystkie składniki mikserem. Uformuj w kulę, włóż do kamiennego lub stalowego garnka. Przykryj i wynieś do piwnicy lub lodówki by powoli dojrzało.
