Foccacia z winogronami i rozmarynem

Foccacia z winogronami to idealny wypiek na tę porę roku. Dlaczego? Przeczytajcie ten krótki wstęp, zamknijcie oczy, żeby to sobie wyobrazić, a potem biegnijcie na targ po najlepsze winne kiście. Toskańskie słońce powoli przygasa, winorośle ociężale zwisają na krzewach i mienią się ostatnimi promykami. W powietrzu czuć powoli zapach jesieni. To zdecydowanie czas na vendemmia (winobranie)! Mieszkańcy okolicznych wiosek przygotowują się do zbiorów. Najpiękniejsze kiście canaiolo nero wędrują do wielkich koszy. Już niebawem narodzi się z nich cudowne chianti, ale te kilka drobniejszych gron wędruje do niewielkiej łubianki. Powstanie z nich schiacciata all’uva, czyli słynny toskański placek drożdżowy z winogronami. Jego nazwa wzięła się od włoskiego słowa schiacciare, oznaczającego zgniatać. Pieczywo formuje się ręcznie, nadając mu charakterystyczne dołki, które cudownie przechowują oliwę. Oryginalna toskańska schiacciata all’uva przypomina trochę nasz polski placek drożdżowy, na którym zamiast śliwek mamy winogrona. Różnica tkwi w zasadzie w dodatku oliwy zamiast masła, braku kruszonki — tę zastępuje gruboziarnista sól, rozmaryn lub cukier puder i kształcie. Tradycyjnie schiacciata all’uva jest pieczona zaraz po winobraniu, bo wtedy winogrona są najbardziej słodkie i w zasadzie cukier jest niepotrzebny. Chociaż słyszałem o różnych technikach przygotowania tego placka.

Skąd jednak w tytule foccacia z winogronami? Oba wypieki są bardzo do siebie podobne i tak naprawdę schiacciata to toskański regionalizm. Słowo foccacia zrobiło jednak na świecie większą karierę i jest znacznie lepiej rozpoznawane. Jest jeszcze jednak jeden powód: w tym przepisie sugerowałem się tradycyjną włoską foccacią, inspirując się tylko toskańskim przepisem i dodając do niej winogrona. Schiacciata all’uva jest raczej słodkim wypiekiem z ciasta chlebowego, zaś moja foccacia z winogronami to typowo wytrawne ciasto, które jest przełamane słodkim smakiem winogron. Dzięki temu świetnie komponuje się z włoskimi serami, wędlinami i oczywiście lampką wina, najlepiej chianti, które będzie wprost idealnym dopełnieniem.

Foccacia najlepiej smakuje oczywiście z dobrą oliwą obok, która wnika do środka ciasta, ale ostatnio polubiłem wykorzystywać ją również jako bazę do kanapek; nauczyłem się tego w Modenie. Tak naprawdę niezależnie, jak nazwiemy ten wypiek, to musimy go wypróbować wczesną jesienią, kiedy winogrona są najlepsze i najsłodsze. Oczywiście toskańskich canaiolo nero nie znajdziemy w polskich sklepach, ale dowolne drobne ciemne winogrona bez pestek sprawdzą się równie znakomicie. Należy nie zapominać, że ta foccacia z winogronami byłaby niczym bez pachnącego rozmarynu i gruboziarnistej soli morskiej, które są niczym ta kropka nad „i”, sprawiając, że ten placek staje się czymś wyjątkowym. Jeśli wolicie wersję na słodko, to możecie, zamiast soli użyć cukru, ale moim zdaniem wytrawna wersja jest bardziej sensualna.

Foccacia z winogronami i rozmarynem Łukasz Foccacia z winogronami to idealny wypiek na tę porę roku. Dlaczego? Przeczytajcie ten krótki wstęp, zamknijcie oczy, żeby to sobie wyobrazić, a…

Przepisy przepisy, food2 kuchnia autorska Wydrukuj przepis

Ilość porcji: 12 kawałków Czas przygotowania: 20 minut Czas gotowania: 30 minut 30 minut

Wartości odżywcze 200 kalorie 20 tłuszcz Ocena 5.0/5 ( 1 zagłosowano )

SKŁADNIKI

Ciasto drożdżowe:

• 500 g mąki pszennej (najlepiej chlebowej albo typu 00)
• 1 łyżeczka soli
• 1 łyżeczka suszonego rozmarynu
• 375 ml letniej wody
• 20 g świeżych drożdży
• 1 łyżeczka cukru
• 2 łyżki oliwy z oliwek

Dodatkowo:

• 1 łyżeczka gruboziarnistej (lub w płatkach) soli morskiej
• 200 g bezpestkowych ciemnych winogron
• kilka gałązek świeżego rozmarynu
• oliwa z oliwek do posmarowania foccaci i podania

PRZYGOTOWANIE

1. Drożdże rozprowadź w letniej wodzie wraz z cukrem i 2 łyżkami mąki. Odstaw na kwadrans do wzburzenia.
2. Pozostałą mąkę przesyp do miski, dodaj sól oraz suszony rozmaryn. Wymieszaj i wlej zaczyn oraz oliwę.
3. Zacznij zagniatać ciasto do momentu, aż będzie gładkie i elastyczne (przez około 10-15 minut). Najlepiej wspomóc się mikserem z hakami do ciasta drożdżowego.
4. Z ciasta uformuj kulę, posmaruj odrobiną oliwy i włóż z powrotem do miski. Przykryj ściereczką i odstaw na 1,5 godziny do wyrośnięcia.
5. Gdy ciasto wyrośnie, zagnieć je ponownie i uformuj rękoma owalny lub prostokątny placek o wymiarach ok. 25 x 35 cm i wysokości 1 cm. Przełóż go na blachę do pieczenia, przykryj ściereczką i odstaw na 20-30 minut do ponownego wyrośnięcia. W tym czasie nagrzej piekarnik do 200°C.
6. Foccacię ponakłuwaj widelcem i posmaruj z wierzchu oliwą z oliwek. W ciasto powkładaj głęboko winogrona, na wierzchu ułóż gałązki rozmarynu i posyp całość gruboziarnistą solą.
7. Foccacię wstaw do piekarnika i piecz przez około 25-30 minut, aż wierzch się zarumieni.
8. Po upieczeniu delikatnie wystudź, pokrój na porcje i podawaj z dobrą oliwą oraz winem. Foccacię możesz również wykorzystać jako bazę do kanapek. Z szynką parmeńską, czy dobrymi serami smakuje wspaniale.