Listopadowe zadziwienie i ciasto dyniowe z mandarynkowym syropem
C. obudził mnie chwilę przed ósmą. Zbuntowałam się jednak; w końcu to mój wolny poniedziałek, ostatni w tym roku! Budzik nastawiłam na ósmą, nie ma więc absolutnie najmniejszego usprawiedliwienia dla wyciągania mnie z łóżka wcześniej, niż to sobie zaplanowałam. Gdy wróciłam z łazienki, okazało się, że Ptysia zdążyła się już wygodnie ułożyć na mojej poduszce. Nie bacząc na protesty, wygospodarowałam dla siebie kawałek, po czym zawinęłam się w kołdrę na wzór naleśnika. Tu do akcji wkroczyła Pączusia; położyła się w miejscu, gdzie plecy me tracą swą szlachetną nazwę, uprzednio odpowiednio uklepawszy podłoże. W takim oto położeniu spędziłam kolejne dwadzieścia minut, planując następne godziny tego jakże obiecującego dnia.
Za mną śniadanie, pierwsza gorąca herbatka i poranny spacer z potworami; ten ostatni wprowadził mnie w stan lekkiego zdumienia i niedowierzania. Bo czy mogłam się spodziewać, że trawnik za płotem, a także sam płot, będzie okryty migoczącymi w słońcu kryształkami szronu...? Owszem, autko ostrzegało mnie już kilka razy przed możliwością lodu na drodze, ale nadal pokazywało minimum trzy stopnie powyżej zera. Czyżby sytuacja ta miała niedługo ulec zmianie...? Spojrzenie w kalendarz potwierdza moje obawy; mamy listopad. Mgliście pamiętam, że rok temu o tej porze nosiłam już czerwony, zimowy płaszcz. Cóż, jeszcze kilka dni wytrzymam bez niego; w końcu muszę się choć odrobinę z tą myślą oswoić...
Dzisiaj mam dla Was obłędnie pyszne ciasto, które rozjaśni nawet najciemniejsze listopadowe popołudnie. Przepis znalazłam w magazynie Bage og sylte, nr 1/2017, i od razu się w nim zakochałam. Dyniowe, wilgotne, a w dodatku z mandarynkami zamiast tak popularnych w tego typu wypiekach pomarańczy. Nie mogłam się oprzeć, szczególnie, że i dyniowe puree, i mandarynki, czekały na wykorzystanie. Ciasto smakuje obłędnie na ciepło, podane z lodami, choć wydaje się wtedy nieco zakalcowate. Gdy pozwolicie mu całkowicie wystygnąć, nadal będzie niesamowicie wilgotne, ale wrażenie zakalca znika. Dzięki polaniu mandarynkowym syropem długo zachowuje świeżość i nawet po czterech - pięciu dniach smakuje wybornie. Chrupiące orzechy i pestki dyni tylko dodają mu uroku, a przewijające się w tle korzenne i miodowe nuty sprawiają, że rozgrzewa nie tylko ciało, ale i duszę. Sami powiedzcie - czy temu można się oprzeć...?
Korzenne ciasto dyniowe z syropem mandarynkowym
Składniki: (na keksówkę o wymiarach 30x11 cm)
- 250 g puree z dyni
- 3 jajka
- 50 g ciemnego cukru muscovado
- 100 g jasnego cukru trzcinowego
- 1 łyżeczka ekstraktu z wanilii
- 20 g miodu
- 100 g masła
- 100 ml soku z mandarynek
- 1 łyżeczka mielonego cynamonu
- 1 łyżeczka zielonych nasion anyżu
- 1/2 łyżeczki mielonego kardamonu
- 225 g mąki pszennej
- 2 łyżeczki proszku do pieczenia
- 40 g orzechów włoskich
dodatkowo:
- 15 g pestek dyni
syrop:
- 20 g miodu
- 100 ml soku z mandarynek
Masło rozpuścić, przestudzić. Ubić jajka z cukrem trzicnowym i muscvado na puszystą, jasną masę. Dodać ekstrakt z wanilii i miód, połączyć. Dodać przestudzone masło, zmiksować. Wlać sok z mandarynek, cynamon, kardamon i zmielone w młynku do kawy ziarna anyżu, połaczyć. Mąkę przesiać z proszkiem, dodać do ciasta. Na końcu dodać puree z dyni i posiekane orzechy, zmiksować. Masę przelać do formy wyłożónej papierem do pieczenia. Wierzch posypać pestkami dyni.
Piec w 180 st. C. przez 60 minut, do suchego patyczka.
W małym garnuszku zagotować sok z mandarynek z miodem, gotować przez 5 minut.
Gorące ciasto nakłuć wykałaczką, polać gorącym syropem. Przestudzić. Podawać letnie.
Smacznego!
Przepis dodaję do akcji Ani:
