Muffiny z czekoladową kruszonką w środku;)

plaster drewna ucięty własnoręcznie przez Krzysia na festynie w Sopocie, który odbył się w zeszlym tygodniu.

Dzisiaj będzie wpis o czymś, o czym dużo czytałam, ale jeszcze nie próbowałam.
Dawno, dawno temu, w 1817 roku we Włoszech przyszedł na świat Domenico Ghirardelli. Ojciec jego był importerem egzotycznych produktów żywnościowych i mały Domenico już od najmłodszych lat obcował z niecodziennym dla innych widokiem i zapachem przypraw, kawy i kakao. Chłopcu nie obca była produkcja czekolady, gdyż podpatrywał produkcję cukierków w swoim miasteczku.
W wieku lat 20 popłynął do Uwugwaju, aby zawodowo zająć się kawą i czekoladą. Otworzył swój pierwszy sklep z wyrobami cukierniczymi.
W 1849 r. dotarły do niego wieści o znalezieniu złota w Kaliforni. Ruszył tam natychmiast i jak się można było domyśleć, poszczęściło mu się. Niedługo otworzył tam swoje dwa sklepy. Przez następne lata firma rozrastała się i rozrastała mimo różnych kolei losu.
W 1998 r. firmę Ghirardelli Chocolate kupił szwajcarski Lindt & Sprungli jako spółkę całkowicie zależną od holdingu.
Czekolada i kakao Ghirardelli jest mi do tej pory obca smakowo. Mam nadzieję, że to tylko kwestia czasu, ponieważ poluję na nią już od dawna. Na swojej stronie internetowej jest wychwalana pod niebiosa. Firma ta jest jedną z niewielu, która swoje wyroby produkuje od podstaw - od kupna ziaren kakaowca aż do gotowego produktu - czekolady czy kakao. Zwykle ukazywanie produktów przez producenta w samych superlatywach traktuję z przymrużeniem oka, w końcu każdy chwali swój produkt. Czy ktoś z Was ma jakieś doświadczenia z czekoladą i kakao tej firmy lub wie, gdzie ją można kupić?
Jak się domyślacie, muffiny, które upiekłam dzisiaj zawierają inną czekoladę, nie Ghirardelli :)
Polecam przepis z ręką na sercu. Są naprawdę pyszne! Robi się je trochę inaczej niż tradycyjne muffiny i smakują też inaczej - nie trzeba popijać ich hektolitrami mleka, bo nie są suche, jak to czasem bywa w przypadku muffinów.



Muffiny z czekoladowo-orzechowym wnętrzem
znalezione tutaj
12 szt.

Mieszanka czekoladowa
56 g deserowej czekolady Ghirardelli
2 łyżki brązowego cukru
1/2 łyżeczki startej skórki z pomarańczy
1/2 łyżeczki cynamonu
1/4 łyżeczki kawy rozpuszczalnej
1 łyżka zimnego masła
1/4 szkl pekanów (dałam włoskie)

Ciasto
1, 3/4 szkl. mąki
2/3 szkl cukru
1 łyżka proszku do pieczenia
1/2 łyżeczki soli
115 g zimnego masła
1 jajko
1/2 szkl. śmietany 18% tłuszczu

1 żółtko
2 łyżeczki wody

Mieszanka czekoladowa
Połamaną czekoladę i cukier rozdrobnić w malakserze, aby grudki były wielkości kawy granulowanej. Dodać resztę składników i rozdrabniać do momentu, aż orzechy będą drobno pokruszone. Odstawić. Masa będzie miała konsystencję kruszonki.

Ciasto
Śmietanę wybełtać z jajkiem. Odstawić.
Mąkę, cukier, proszek i sól wymieszać w misce. Posypać kawałkami zimnego masła. Miksować kilka sekund, aż masło będzie mocno rozdrobnione. W środku masy zrobić dołek i wlać do niego śmietanę z jajkiem. Wymieszać szybko tylko do momentu, aż cały płyn zostanie wchłonięty przez mąkę. Powstanie mieszanka konsystencją zbliżona do kruchego ciasta. Mi najlepiej mieszanie szło widelcem. Następnie posypać czekoladową kruszonką i wgnieść ją niezbyt dokładnie w środek (tak jak wgniatamy rodzynki w ciasto drożdżowe). Powstanie marmurek. Ciasto nie jest zwarte, kruszy się, ale to nic nie szkodzi.
Wgłębienia formy muffinkowej wyłożyć papilotkami i napełnić je masą.
Żółtko wymieszać z wodą i pędzelkiem posmarować wierzch muffinów.
Piec w temp. 200 C przez 15-17 minut.

* źródła: Wikipedia i Ghirardelli