Londyńska zupa grochowa

W dziewiętnastowiecznym Londynie zupa z suchego grochu sprzedawana była na ulicznych straganach. Ta gęsta zupa nie tylko syciła, lecz pomagała zwalczyć przenikliwe zimno. Nazywana była „London Particular” („Specjalność Londynu”), gdyż jej kolor nawiązywał do ciężkiego, siarkowego smogu, który w tamtym czasie spowijał stolicę Wielkiej Brytanii.*

Jakby nie patrzeć, współcześnie nazwa tej zupy mogłaby brzmieć „Specjalność Krakowa”, gdzie jak wiadomo smog jest dużym problemem (dziś dopuszczalne stężenie pyłów przekroczone jest „tylko” dwukrotnie, więc jest całkiem nieźle :P)

A sama zupa jest po prostu przepyszna :) To najsmaczniejsza grochówka, jaką miałam okazję do tej pory jeść. Ma wyrazisty smak i aksamitną konsystencję. Smakowała bardzo także mojemu M., który nie należy do szczególnych fanów zup-kremów (boczek działa cuda:P). Doskonale smakuje podawana z pieczywem. Gorąco polecam :)

Razem ze mną, smakowite strączkowe zupy przygotowały także Martynosia, Maggie i Ania.


LONDYŃSKA GROCHÓWKA
(4 porcje)
1 szklanka łuskanego grochu,
1 średnia bulwa (400g) selera,
1 duża marchewka,
1 cebula,
1 ząbek czosnku,
100g bekonu lub chudego wędzonego boczku,
natka pietruszki,
sól i pieprz

Groch namoczyć na noc. Następnego dnia zlać wodę.
Marchew, cebulę i seler obrać i pokroić w kostkę. Czosnek posiekać.
W garnku podsmażyć drobno pokrojony boczek. Dodać marchew, cebulę, seler i czosnek. Smażyć na małym ogniu ok. 10 minut, mieszając. Dodać groch i kilka liści natki pietruszki. Zalać 6 szklankami (1,5 litra) wody. Doprowadzić do wrzenia, a następnie zmniejszyć płomień, częściowo przykryć garnek i gotować ok. 1,5 godziny, aż groch będzie miękki. Po tym czasie zupę zmiksować na puree. W razie potrzeby dolać więcej wody. Przecedzić rozdrobnioną zupę przez sito o niezbyt drobnych oczkach do czystego rondla. Delikatnie podgrzać na średnim ogniu, mieszając, gdyż zupa łatwo przywiera do dna. Jeśli zupa jest zbyt gęsta, dolać jeszcze trochę wody. Doprawić solą i pieprzem.
Przed podaniem każdą porcję udekorować natką pietruszki.


* Informacje i przepis pochodzą z „Księgi Smaków Świata”