Faworki. Kruche i chrupiące
Jak w tytule, bardzo kruche faworki. Ciasto przypominał po trosze francuskie - rozwarstwiało się. Było jednocześnie chrupiące, ale i delikatne w smaku, lekko maślane. Cudowne!
Faworki są dodatkowo pełne bąbelków, nierzadko jeden wyrastał z drugiego. Pojawiały się nawet pośrodku faworków, w miejscu zwinięcia.
Jako fanka (i samozwańczy ekspert od faworków - oj z niejednej michy się je jadło :)) zaliczam je w poczet najlepszych z najlepszych. Razem z przepisem nr I i II tworzą top3 klasyki. A za wspaniałą trójką czają się oczywiście te piwne. Którykolwiek przepis wybierzecie, nie pożałujecie :)
Składniki: przepis z książki Ciasta słodkie i wytrawne Hanny Lipińskiej i Andrzeja Woźniakowskiego
- 500 g maki pszennej
- łyżeczka cukru pudru
- 5 żółtek
- 200 g śmietany 18%
- 2 łyżki spirytusu/wódki
- ok. 2,5 opakowania smalcu (po 250 g)
Żółtka utrzeć do białości z cukrem - ok. 5 minut. Następnie dodawać kolejno śmietanę, utrzeć, i spirytus, ponownie utrzeć. Do masy dodać przesianą mąkę i zagnieść jednolite, elastyczne ciasto. Następnie owinąć je w foliówkę, ulożyć na blacie i zbijać wałkiem przez min. 10 minut - warunek aksamitnie gładkiego ciasta.
Ciasto podzielić na kilka części i każdą z nich kolejno bardzo cienko rozwałkować. Ciasto niewałkowane przykryć ściereczką. Wykrawać i formować faworki. Smażyć je w głebokiej patelni, w dobrze rozgrzanym smalcu. Usmażone wyłożyć na ręcznik papierowy, by wchonął nadmiar tłuszczu. Następnie przekładać do michy i posypywać cukrem pudrem.
Z porcji wychodzą 2 duże miski faworków.
