Wszystko poza spirytusem wlewamy do garnka i mieszamy, podgrzewając na malutkim ogniu. Jak się masą kajmakowa ładnie połączy z wodą i mlekiem to zdejmujemy garnek z ognia, studzimy i dolewamy spirytus. Butelkujemy i chowamy do lodówki na 1-2 dni żeby się smaki nieco przegryzły...

Zabrałem się więc do roboty i właściwie zrobiłem dwa rodzaje tego likieru. Jeden, dość niskiej mocy, z cukierków i drugi, trochę mocniejszy, z gotowej masy kajmakowej. Ten z cukierków ma nieco bardziej złożony smak, bo i kawę dodałem, i wanilię.

Dzisiaj mamy dla Was coś zupełnie nowego. Tak, wiemy, wiemy, zwykły prosty pszenny chleb jakby nowością na naszym blogu nie jest. Ale ten chleb ma taką skórkę, jakiej jeszcze nie robiliśmy. Jest bardzo chrupiąca, ale jednocześnie wcale nie twarda, coś jak na chlebie baltonowskim. Od teraz ten patent będziemy zdecydowanie wcześniej stosować.

Zachciało nam się chleba, takiego prostego, zwykłego, pszennego. Czasami mamy takie zachcianki. Ale było jedno kluczowe założenie: ma mieć fajną grubą i twardą skórkę, ale jednocześnie bardzo miękki środek. Jak to osiągnąć?

Tym razem mamy więc dla Was naprawdę dobry chleb, fajnie chrupiący, ze zwartym miąższem. Pszenno żytni z dodatkiem rozmarynu. Zioła fajnie pozostają w tle, nie są nachalne, nie dominują. Czuć je gdzieś z tyłu. Kanapki z takim chlebem zyskują dodatkową nutę smaku.

Ma wyraźnie orzechowy smak, kawa jest gdzieś z tyłu. Czuć ją, ale nie stanowi głównego smaku. A gdzieś w tle przyjemnie majaczy ostry smak chili.

Nie wiem czy to oryginalny Hamelman czy po różnych przeróbkach i tak sobie krąży w przestrzeni internetowej, ale mogę powiedzieć, że chleb jest świetny. Ma fajną, niebyt twardą skórkę i idealny miąższ.

U nas ma być domowo i przytulnie. I przede wszystkim smacznie. Dlatego właśnie wzięliśmy się za pulpety. Jest domowo, jest prosto i jest smacznie.

Nie każdy lubi imbir. To dość ostra w smaku roślina. Ale tę nalewkę zdecydowanie warto zrobić. Jest w niej wszystko: i ostrość imbiru i lekka słodycz. Wszystko fajnie współgra ze sobą. Chociaż zaliczylibyśmy ją raczej do grona wytrawnych. A warto ją zrobić chociażby po to żeby mieć w swoim "archiwum" i wiedzieć jak smakuje.

Nalewka plebana. Nie wiemy zupełnie skąd taka nazwa. Czy to może jakiś ksiądz pleban potajemnie na zakrystii produkował? W sumie nie bylibyśmy zaskoczeni. W każdym razie przepis znaleźliśmy na pewnym alkoholowym forum. Jest to prosta nalewka, niewymagająca dużo pracy, ciężko o coś prostszego. A jej smak jest odwrotnie proporcjonalny do nakładu włożonej pracy. Łatwo się robi i doskonale smakuje.

Okazało się, że na zakwasie żytnim jest inny, ale również niezwykle smaczny. Dlatego właśnie dzielimy się z Wami naszymi przemyśleniami.

Kolejna jabłkowa nalewka na naszym blogu. Testujemy wszelakie jabłkowe połączenia, z czym się da. Tym razem z domieszką przypraw korzennych. Takie przyprawy idealnie pasują do jabłek.