Banana turon - banany smażone w papierze ryżowym. Z sosem karmelowym

Po typowo filipińskich daniach obiadowych, pora na słodkie, małe co nieco :) Padło na smażone banany w papierze ryżowym, czyli tak zwane turon. Ściślej banana turon lub banana lumpia, gdyż mianem turon i lumpia określa się przekąski smażone właśnie w papierze - ryżowym lub ze zwykłej bądź kukurydzianej mąki. Zwykle podaje się w je w towarzystwie polewy czekoladowej bądź jakiegoś przesłodkiego sosu. U mnie padło na sos karmelowy na bazie mleczka kokosowego.
Banana turon to co prawda przekąska z serii "milion kalorii", ale jak najdzie potrzeba pilnego zasłodzenia - a doskonale wiemy, że przyjdzie ona prędzej czy później ;) - ten deser będzie idealny!!!


Składniki na 10 sztuk

• 10 płatów papieru ryżowego
• 2-3 banany
• 1/3 - 1/2 szklanki cukru
• łyżeczka cynamonu
• olej do smażenia

Na dużej, głębokiej patelni rozgrzać olej na ok. 1,5 cm. W tym czasie przygotować 'turony'. Banany przekroić w połowie, a następnie każdą połówkę przekroić wzdłuż. Każdy plasterek banana obtoczyć w cukrze wymieszanym z cynamonem, a następnie ułożyć na papierze ryżowym (uprzednio namoczonym aby stał się elastyczny), można dodatkowo obsypać go cukrem. Składanie turonów jest podobne do sajgonek - patrz tutaj. Smażymy na rozgrzanym oleju, na średnim ogniu, po kilka minut z każdej strony. Po usmażeniu przekładamy na ręcznik papierowy i pozwalamy, by wchłonął on nadmiar tłuszczu.

Składniki na sos karmelowy

• mała puszka mleczka kokosowego
• 1/4 szklanki brązowego cukru

W garnuszku umieścić mleczko kokosowe i postawić na wolnym ogniu. Kiedy mleczko zacznie wrzeć, dodać cukier, dokładnie wymieszać i dalej gotować na małym ogniu, koniecznie co jakiś czas mieszając, by nie doszło do przypalenia, aż do zgęstnienia sosu - 15-20 minut (bądź trochę dłużej). Należy mieć na uwadze, że podczas studzenia dodatkowo, lekko zgęstnieje. Sos najlepiej serwować jeszcze ciepły. Sos można przygotowywać w czasie smażenia bananów.






Z jakim miejscem na Filipinach kojarzy mi się ten deser? Bezsprzecznie z maleńką wysepką Pamilacan, tuż obok Bohol.
Nigdy nie zapomnę królewskiego śniadania, kiedy to zaserwowano nam naleśniki, omlety i właśnie smażone banany. Dlaczego nie zapomnę? Bo typowe filipińkie śniadanie to raczej ryż i słodka kiełbaska (w glazurze), więc gdy podają takie smakołyki z własnej woli, taki gest trzeba docenić i wychwalać pod niebiosa ;)
Ale ale cudowne jedzenie na Pamilacan to naprawdę nic w porównaniu z pięknem tej wysepki.

Począwszy od cudownej, cichej plaży...


... przez spokojne...


... i krystalicznie czyste morze...


... kończąc na niezapomnianych zachodach słońca. Raj na ziemi!


Aaaa i jeszcze jedno! Jeśli wstanie się odpowiednio wcześnie, można się wybrać polować na delfiny. Oczywiście tylko z aparatem, ale to i tak nie lada wyzwanie, by je uchwycić ;)
miałam idealną miejscówkę :)



PS I to niby pora deszczowa :D